ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ

     

ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ

Η πολλαπλή σκλήρυνση ή σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια χρόνια νευρολογική, αυτοάνοση ασθένεια στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα προκαλώντας απομυελίνωση.

Η πολλαπλή σκλήρυνση επηρεάζει τα κύτταρα του εγκεφάλου που στέλνουν πληροφορίες, δημιουργούν την σκέψη και την αντίληψη και επιτρέπουν στον εγκέφαλο να ελέγξει το σώμα. Τα νεύρα του σώματος περιβάλλονται από ένα λεπτό περίβλημα, το οποίο αποτελείται από μυελίνη μια ουσία που βοηθά στην προστασία των νεύρων καθώς και στη μετάδοση των νευρικών μηνυμάτων .

Η πολλαπλή σκλήρυνση προκαλεί σταδιακή καταστροφή της μυελίνης (απομυελίνωση) . Το όνομα πολλαπλή σκλήρυνση αναφέρεται στις πολλαπλές ουλές (σκλήρυνση) πάνω στην μυελίνη.

Η αιτιολογία παραμένει άγνωστη και δεν πρόκειται για κληρονομική πάθηση.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

• Διάσπαρτη πολυεστιακή σημειολογία με πορεία εξάρσεων και υφέσεων.
• Οι εξάρσεις μπορούν να διαρκούν  από 1 έως πολλές μέρες.
• Οι υφέσεις διαρκούν εβδομάδες, μήνες ή χρόνια.
• Η πολλαπλή σκλήρυνση μπορεί να προκαλέσει μια ποικιλία συμπτωμάτων όπως, αλλαγές στην αφή, προβλήματα στην όραση, μυϊκή ατροφία, κατάθλιψη, προβλήματα στον προσανατολισμό και την ομιλία, εξάντληση, νοητική βλάβη, προβλήματα με την ισορροπία και πόνο.
•  Η πολλαπλή σκλήρυνση θα προκαλέσει και αναπηρία σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις.

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΕΥΡΥΜΑΤΑ

• Ø  Σπαστική πάρεση (βαρύτερη και συχνότερη στα κάτω άκρα)
• Ø  Απουσία κοιλιακών αντανακλαστικών
• Ø  Οπτική ατροφία
• Ø  Παρεγκεφαλιδική αταξία
• Ø  Νυσταγμός
• Ø  Τρόμος
• Ø  Δυσαρθρία
• Ø  Ελάττωση της εν τω βάθει αισθητικότητας

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Είναι δύσκολο να γίνει η διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας γιατί δεν υπάρχει κάποια εξέταση με την οποία να μπορούμε να διαγνώσουμε τη νόσο με 100% βεβαιότητα. Το ιστορικό των συμπτωμάτων είναι συνήθως ασαφές και τα διαφορετικά συμπτώματα θα μπορούσαν να είναι συμπτώματα διαφόρων άλλων ασθενειών. Έτσι μπορεί να περάσει ένα μεγάλο διάστημα χρόνου μέχρι να υποπτευθούμε ότι τα συμπτώματα αυτά είναι σκλήρυνση. Οι εξετάσεις γίνονται για να αποκλείσουν την πιθανότητα άλλων ασθενειών. Αυτή η μακροχρόνια αβεβαιότητα της διαδικασίας διάγνωσης προκαλεί άγχος.
Η ανίχνευση για σκλήρυνση γίνεται με διάφορους τρόπους:

• Ιατρικό ιστορικό
• Νευρολογική εξέταση
• Εξετάσεις προκλητών δυναμικών όρασης και ακοής
• Οσφυϊκή παρακέντηση
• Μυελογράφημα
• Μαγνητική τομογραφία

ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ

• Γενικός παθολόγος
• Νευρολόγος
  Νευρολόγοι είναι οι ειδικοί γιατροί που κάνουν τη διάγνωση και δίνουν θεραπευτική αγωγή για παθήσεις του νευρικού συστήματος. Σε νευρολόγο μπορούν να μας παραπέμψουν οι παθολόγοι ή να τους επισκεφτούμε ιδιωτικά.

• Φυσιοθεραπευτές
  Οι φυσιοθεραπευτές μπορούν να μας βοηθήσουν σε προβλήματα κινητικότητας, ισορροπίας και κίνησης. Η φυσιοθεραπεία είναι απαραίτητο συμπλήρωμα και βοηθά στις σπαστικές παρέσεις. Στο φυσιοθεραπευτή μας παραπέμπει ο γιατρός μας ή ο νευρολόγος μας.
• Εργασιοθεραπευτές
• Λογοθεραπευτές
  Οι λογοθεραπευτές εκτιμούν και θεραπεύουν ανθρώπους που έχουν δυσκολία στην ομιλία, την κατάποση ή επικοινωνία.
• Κοινωνικοί λειτουργοί
• Ψυχολόγοι
  Ο γιατρός μας μπορεί να μας υποδείξει ψυχολόγο ή ψυχίατρο ο οποίος θα μας βοηθήσει να αποδεχτούμε την καινούργια κατάσταση και να αντιμετωπίσουμε τη ζωή εκμεταλλευόμενοι όλες τις τωρινές δυνατότητές μας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. “Σκλήρυνση κατά πλάκας”, Κεκάτος, Ευάγγελος Β., 2001
2. ‘’Θεραπευτική προσέγγιση στη σκλήρυνση κατά πλάκας”, Souza, Lorraine de, 1997
3. Σκλήρυνση κατά πλάκας”, Κ. Σφάγγος, Ν. Τριανταφύλλου
4. http://www.physiocosmos.gr/