Πονοκέφαλος ( αυχενογενής πονοκέφαλος )

 

 ( γνωστός ως πονοκέφαλος λόγο αυχενικού συνδρόμου , πονοκέφαλος ο οποίος αντανακλά από την περιοχή του αυχένα ) 

Τι είναι ο αυχενογενής πονοκέφαλος?

Ο αυχενογενής πονοκέφαλος είναι ο πονοκέφαλος εκείνος ο οποίος οφείλετε σε δυσλειτουργία της περιοχής του αυχένα και αποτελεί τον πιο συνηθισμένο πονοκέφαλο.  Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι υπάρχουν πολλά είδη πονοκεφάλων όπως πονοκέφαλος λόγο δυσλειτουργίας του κυκλοφορικού συστήματος , ο αυχενογενής αποτελεί ένα από αυτά.

Ο αυχένας μας αποτελείται από 7 οστά τους αποκαλούμενους σπονδύλους . Κάθε σπόνδυλος ενώνετε με τον ανώτερο του και τον κατώτερο του με δυο αρθρώσεις : τις ζυγοαποφυσιακές αρθρώσεις ( facets ) που βρίσκονται στο πίσω τμήμα των σπονδύλων αριστερά και δεξιά και τον μεσοσπονδύλιο δίσκο κεντρικά  (βλέπε ανατομία σπονδυλικής στήλης).

Κατά τη διάρκεια κινήσεων ή στάσης της σπονδυλικής στήλης συμπιεστικά ή διατατικά φορτία επηρεάζουν τις αρθρώσεις , τους συνδέσμους  , τους μυς και τα νεύρα της περιοχής. Αυτό μπορεί να  τραυματίσει  αυτούς τους ιστούς αν οι δυνάμεις που ασκούνται είναι πέρα από τα όρια αντοχής τους .  Οι περισσότεροι από τους ιστούς που αναφέραμε όταν δυσλειτουργούν αντανακλούν πόνο σε γειτονικές δομές όπως το κεφάλι . Για παράδειγμα η άνω μοίρα του τραπεζοειδή μπορεί να αντανακλά πόνο στους κροτάφους ( ημικρανία ) χωρίς να συμβαίνει κάτι ανησυχητικό. Όλα τα παραπάνω αποτελούν τον αυχενογενή πονοκέφαλο.

Ο αυχενογενής πονοκέφαλος οφείλεται στην δυσλειτουργία κυρίως μιας ή περισσότερων αρθρώσεων , νεύρων , μυών , συνδέσμων των πρώτων τριών σπονδύλων . Αυτό συμβαίνει διότι τα νεύρα τα οποία νευρώνουν αυτούς τους ιστούς νευρώνουν επίσης και το δέρμα στην κορυφή της κεφαλής , του μετώπου , των κροτάφων ,  πάνω από τα μάτια και στην βάση του κρανίου  . Αν και ο αυχενογενής πονοκέφαλος συναντιέται σε όλες τις ηλικίες πιο συχνά παρατηρείτε μεταξύ 20 και 60 ετών .

Αίτια αυχενογενή πονοκεφάλου

Ο αυχενογενής πονοκέφαλος τις περισσότερες φορές οφείλετε στο υπέρμετρο φορτίο στο οποίο εκτίθενται οι ανώτερες αρθρώσεις του αυχένα . Αυτό μπορεί να συμβεί από την μακροχρόνια λάθος στάση ( λάθος στάση στο διάβασμα ή στον υπολογιστή), την υπέρμετρη κίνηση του αυχένα ή την άρση μεγάλων φορτίων . Επίσης  άλλη μια αιτία είναι o τραυματισμός σε τροχαίο ατύχημα (τραυματισμός δίκην μαστιγίου -whiplash injury) .

Συμπτώματα του αυχενογενή πονοκέφαλου

Οι ασθενείς με αυχενογενή πονοκέφαλο  συνήθως  βιώνουν μια βαθμιαίας αυξανομένης σε ένταση ενόχληση κατά την διάρκεια μιας δραστηριότητας η οποία τον προκαλεί.   Ωστόσο είναι συνηθισμένο να υπάρχει πονος και δυσκινησία μετά από την δραστηριότητα που τον προκάλεσε όπως και στα πρώτα βήματα της επόμενης μέρας .  Ο συγκεκριμένος πονοκέφαλος μπορεί να διαρκέσει μέρες , εβδομάδες ή ακόμα και μήνες . Ο αυχενογενής πονοκέφαλος  παρουσιάζετε σαν ένας σταθερός αμβλύς πονος στην οπίσθια επιφάνεια του αυχένα και μερικές φορές πίσω από τα μάτια ή τους κροτάφους . Πιο σπάνια στην κορυφή του κεφαλιού , στο μέτωπο ή πίσω απο το αυτί. Συνήθως ο πονος υπάρχει στην μια πλευρά αλλά περιστασιακά και στις δυο πλευρές του κεφαλιού και του προσώπου.

Συχνό φαινόμενο είναι να υπάρχει πονος στην περιοχή του αυχένα , δυσκινησία και δυσκολία στο να γυρίσουμε το κεφάλι μας αριστερά δεξιά  ( όλα αυτά συσχετιζόμενα με τον πονοκέφαλο ).

Πονος μουδιάσματα , βελονισμοί μπορεί να υπάρχουν πίσω στην πλάτη , τους βραχίονες και τα χέρια ( λιγότερο συνηθισμένο ) . Περιστασιακά οι ασθενείς με αυχενογενή πονοκέφαλο έχουν και άλλα συμπτώματα όπως : ναυτία ,ζαλάδα , εμβοή , μειωμένη συγκέντρωση , ανικανότητα να λειτουργήσουν και κατάθλιψη . Τα συμπτώματα αυξάνουν κατά την κίνηση του αυχένα και κατά την πολύωρη στάση ( πχ εργασία γραφείου ) . Ευαισθησία στην ψηλάφηση των μυών στην βάση της κεφαλής υπάρχει λόγο των σφιχτών μυών της περιοχής .

Διάγνωση αυχενογενή πονοκέφαλου

Η  υποκειμενική ( λήψη  ιστορικού ) και αντικειμενική ( κλινική εξέταση ) αξιολόγηση είναι αρκετές για να οδηγήσουν τον φυσικοθεραπευτή στην διάγνωση του αυχενογενή πονοκέφαλου . Μερικές φορές εξετάσεις όπως ακτινογραφίες , μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία μπορούν να βοηθήσουν .

Πρόγνωση του αυχενογενή πονοκέφαλου

Οι περισσότεροι ασθενείς με αυχενογενή πονοκέφαλο θεραπεύονται γρήγορα και έχουν πλήρη ανάρρωση με το κατάλληλο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας . Ο χρόνος ανάρρωσης διαφέρει από ασθενή σε ασθενή και εξαρτάτε από την συνεργασία του με τον φυσικοθεραπευτή άλλο και το πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση του. Με την ιδανική θεραπεία ασθενείς με λιγότερο σοβαρό πονοκέφαλο βελτιώνονται σε λίγες ημέρες ενώ σε άλλες περιπτώσεις χρόνιου αυχενογενή πονοκέφαλου χρειάζονται 2 με 3 εβδομάδες . Σε περιπτώσεις χρόνιου αυχενογενή πονοκέφαλου  μια πλήρη αποκατάσταση μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες ή και μήνες .

Παράγοντες ανάπτυξης αυχενογενή πονοκέφαλου

Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες ανάπτυξης αυχενογενή πονοκέφαλου οι οποίοι πρέπει να αξιολογηθούν και να διορθωθούν :

• λανθασμένη στάση
• σφιχτοί μύες αυχένα (ασκήσεις βελτίωσης της ελαστικότητας των μυών του αυχένα )
• μυϊκές ανισορροπίες
• μυϊκή αδυναμία
• τραυματισμοί
• ακατάλυτο μαξιλάρι στον ύπνο
• άγχος ( άρθρο : ας γελάσουμε )
• καθιστική ζωή

Θεραπεία του αυχενογενή πονοκέφαλου 

Στις περισσότερες περιπτώσεις ο αυχενογενής πονοκέφαλος θεραπεύετε με τη κατάλληλη φυσικοθεραπεία . Η επιτυχία της θεραπείας  εξαρτάτε σε μεγάλο βαθμό από τη συνεργασία του ασθενή με τον φυσικοθεραπευτή . Πολύ βασικό είναι η αποφυγή των δραστηριοτήτων που αυξάνουν τα συμπτώματα . Αυτό βοηθά το σώμα μας να επουλώσει τους τραυματισμένους ιστούς . Σταδιακά με την μείωση των συμπτωμάτων επιστρέφουμε στις καθημερινές μας δραστηριότητες  πάντα με την καθοδήγηση του φυσιοθεραπευτή μας . Με το να συνεχίζουμε να εκτελούμε δραστηριότητες οι οποίες αυξάνουν τα συμπτώματα μας οδηγούμαστε στο χρόνιο στάδιο . Όσο πιο  γρήγορα ξεκινήσει το πρόγραμμα φυσικοθεραπείας τόσο πιο γρήγορο και μόνιμο θα είναι το αποτέλεσμα.

Φυσικοθεραπεία για αυχενογενή πονοκέφαλο

Η φυσικοθεραπεία για τον αυχενογενή πονοκέφαλο είναι πολύτιμη για την επίσπευση της ανάρρωσης , εξασφαλίζει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα και μειώνει την πιθανότητα επανατραυματισμού . Η φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει:

• αρθρική κινητοποίηση ( manual therapy )
• τεχνικές μαλακών μορίων  (θεραπευτική  μάλαξη )
• Τεχνική στεγνής βελόνας ( βλέπε άρθρο : Tεχνική της στεγνής βελόνας (dry needle) στον μυοπεριτονιακό πόνο (myofascial trigger points )
• ηλεκτροθεραπεία
• διόρθωση στάσης ( άρθρο  : σύνδρομο στάσης )
• εκπαίδευση ( εργονομία )
• taping
• σωστή χρήση μαξιλαριών στον ύπνο
• ασκήσεις βελτίωσης της ελαστικότητας των μυών του αυχένα
• ασκήσεις βελτίωσης της δύναμης των μυών του αυχένα
• ασκήσεις βελτίωσης της στάσης του σώματος
• κινητοποίηση νευρικού ιστού

πηγη  http://www.physio-aid.gr/