Το άγχος είναι ένα άσχημο συναίσθημα, που προκαλεί δυσφορία σε αυτόν που το βιώνει και πολλές φορές και στους γύρω του. "Γεννιέται" στον εγκέφαλο, που είναι το κέντρο όλων των συναισθημάτων αλλά και της λογικής, αλλά επηρεάζει ολόκληρο το σώμα προκαλώντας προβλήματα στον οργανισμό –λιγότερο ή περισσότερο σοβαρά. Σύμφωνα με τους ειδικούς, κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά στα στρεσογόνα γεγονότα καθώς το ίδιο στρεσογόνο ερέθισμα σε άλλους ανθρώπους προκαλεί ακόμα και έντονο άγχος και σε άλλους όχι. Επίσης, υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν από αγχώδη νεύρωση, δηλαδή αγχώνονται χωρίς να υπάρχει εμφανής λόγος και αιτία.
-Γιατί πρέπει να διαχειριστούμε το στρες;
Το στρες επιδρά αρνητικά σε όλα τα συστήματα του οργανισμού προκαλώντας βλάβες. Οι βλάβες αυτές επιδεινώνονται μέρα με την μέρα καθώς το άγχος συσσωρεύεται όλο και περισσότερο στον οργανισμό μας. Πέρα όμως από τις σωματικές επιπτώσεις, διαχειριζόμενοι το στρες μπορούμε να κερδίσουμε την ευτυχία, την ευθυμία και την ψυχική μας ισορροπία.
Το στρες επιδρά αρνητικά σε όλα τα συστήματα του οργανισμού προκαλώντας βλάβες. Οι βλάβες αυτές επιδεινώνονται μέρα με την μέρα καθώς το άγχος συσσωρεύεται όλο και περισσότερο στον οργανισμό μας. Πέρα όμως από τις σωματικές επιπτώσεις, διαχειριζόμενοι το στρες μπορούμε να κερδίσουμε την ευτυχία, την ευθυμία και την ψυχική μας ισορροπία.
- Πότε το άγχος πρέπει να μας οδηγήσει στον γιατρό;
Όταν το άγχος έχει διάρκεια, δεν σας επιτρέπει να είστε αποτελεσματικοί στη δουλειά σας, όταν δεν μπορείτε να λειτουργήσετε καλά στους κοινωνικούς σας ρόλους (ως σύντροφοι, γονείς ή φίλοι) καθώς και όταν το στρες συνοδεύεται από σωματικά συμπτώματα (αϋπνία, συχνοουρία, απώλεια όρεξης, μυικά προβλήματα), τότε καλό είναι να επισκεφθείτε έναν ειδικό προκειμένου να αξιολογήσει το άγχος σας.
Όταν το άγχος έχει διάρκεια, δεν σας επιτρέπει να είστε αποτελεσματικοί στη δουλειά σας, όταν δεν μπορείτε να λειτουργήσετε καλά στους κοινωνικούς σας ρόλους (ως σύντροφοι, γονείς ή φίλοι) καθώς και όταν το στρες συνοδεύεται από σωματικά συμπτώματα (αϋπνία, συχνοουρία, απώλεια όρεξης, μυικά προβλήματα), τότε καλό είναι να επισκεφθείτε έναν ειδικό προκειμένου να αξιολογήσει το άγχος σας.
- Ποια είναι τα συμπτώματα της κρίσης πανικού και ποιές είναι οι πρώτες βοήθειες που μπορούμε να δώσουμε σε έναν άνθρωπο που παθαίνει κρίση πανικού;
Η κρίση πανικού είναι μια ξαφνική περίοδος πολύ έντονου άγχους. Εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες και σχεδόν ποτέ δεν προειδοποιεί με συμπτώματα. Ένας άνθρωπος που παθαίνει κρίση πανικού εμφανίζει έντονο τρέμουλο στα χέρια, "κομμένα" γόνατα, έντονο σφίξιμο στο στομάχι, έντονο αίσθημα δυσφορίας και πνιγμού, ταχυκαρδία και το πιο βασικό ταχύπνοια.
Η κρίση πανικού είναι μια ξαφνική περίοδος πολύ έντονου άγχους. Εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες και σχεδόν ποτέ δεν προειδοποιεί με συμπτώματα. Ένας άνθρωπος που παθαίνει κρίση πανικού εμφανίζει έντονο τρέμουλο στα χέρια, "κομμένα" γόνατα, έντονο σφίξιμο στο στομάχι, έντονο αίσθημα δυσφορίας και πνιγμού, ταχυκαρδία και το πιο βασικό ταχύπνοια.
Η αντιμετώπιση διαφέρει από άτομο σε άτομο, καθώς δεν υπάρχουν κάποια ασφαλή βήματα που μπορεί να κάνει κάποιος για να βοηθηθεί. Ωστόσο, εάν βρεθείτε δίπλα σε έναν άνθρωπο που παθαίνει κρίση πανικού, καλό είναι να τον βγάλετε σε ανοιχτό περιβάλλον ώστε να μπορέσει να αναπνεύσει καθαρό αέρα, να τον στηρίξετε ψυχολογικά ώστε να νιώσει ότι δεν είναι μόνος (αν και υπάρχουν φορές που εκείνη την ώρα το άτομο που παθαίνει κρίση πανικού επιζήτα τη μοναξιά) και να διευκολύνετε την αναπνοή του με τη βοήθεια μιας χάρτινης σακούλας.
Το πιο βασικό που χρειάζεται ένας άνθρωπος όταν παθαίνει κρίση πανικού είναι να οδηγηθεί στα επείγοντα ενός νοσοκομείου καθώς εκεί αισθάνεται απόλυτα ασφαλής.
- Τα φάμακα έχουν θέση στη διαχείριση του άγχους; Ποιές είναι οι παρενέργειες και ποιοί κίνδυνοι ελλοχεύουν από την κατάχρησή τους;
Τα φάρμακα δεν χορηγούνται για "απλές" περιπτώσεις, όπως, π.χ. στο άγχος που αισθανόμαστε λόγω εργασίας με έντονη πίεση .Απευθύνονται σε ασθενείς που πάσχουν από ιατρικώς διαπιστωμένη αγχώδη διαταραχή, κρίσεις πανικού ή άλλες παθήσεις, τις οποίες αρμόδιος να διακρίνει είναι ένας έμπειρος ψυχίατρος.
Η μακροχρόνια λήψη ηρεμιστικών φαρμάκων δεν ενδείκνυται, καθώς δημιουργεί έντονη εξάρτηση στον ασθενή και συμπτώματα στέρησης, όπως ακριβώς οι ναρκωτικές ουσίες, και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στα αντίθετα αποτελέσματα, όπως υπερδιέγερση. Η κατάχρηση στους ηλικιωμένους ευθύνεται και για τραυματισμούς από πτώσεις, ενώ στους εφήβους οδηγεί σε απόπειρες αυτοκτονίας.
Τα ηρεμιστικά ανήκουν στην κατηγορία των ψυχοφαρμάκων και η λήψη τους πρέπει να γίνεται για πολύ συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (μερικών εβδομάδων) και πάντα με τη σύμφωνη γνώμη και συνταγή του γιατρού.
Τα ηρεμιστικά ανήκουν στην κατηγορία των ψυχοφαρμάκων και η λήψη τους πρέπει να γίνεται για πολύ συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (μερικών εβδομάδων) και πάντα με τη σύμφωνη γνώμη και συνταγή του γιατρού.
για περισοτερεσ πλιροφοριες http://leomedic.blogspot.gr/2014/02/blog-post_5526.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου