Θεραπευτική άσκηση στο νερό (Aquatraining)

Τι είναι: Η θεραπευτική άσκηση σε πισίνα είναι μέθοδος που χρησιμοποιεί κινήσεις και ασκήσεις στο νερό με στόχο την αποκατάσταση παθήσεων. Πλεονεκτήματα:  Η θεραπευτική άσκηση βελτιώνει: 1.   καρδιοαναπνευστική ικανότητα 2.   ευλυγισία 3.   ταχύτητα 4.   ισορροπία 5.   ιδιοδεκτικότητα 6.   επιδεξιότητα 7.   δύναμη 8.   αντοχή 9.   ψυχολογία 10. την ικανότητά του αθλητή σε εξειδικευμένες κινήσεις του άθληματός του ( ασκήσεις sport specific). Ενδείξεις:  1.   μειωμένη ικανότητα άσκησης σε κανονικές συνθήκες 2.   ελλιπής σταθεροποίηση κορμού 3.   πόνος 4.   αδυναμία 5.   μειωμένο ενεργητικό εύρος κίνησης 6.   μη φυσιολογική βάδιση 7.   μειωμένη αναπνευστική ικανότητα 8.   προβλήματα κυκλοφορίας – οιδήματα 9.   μυικός σπασμός  Αντενδείξεις:  1.   πυρετός 2.   ακράτεια ούρων 3.   ανοιχτές πληγές 4.   μολυσματικές ασθένειες 5.   δερματικά νοσήματα 6.   ψυχιατρικές αντιδράσεις στο νερό 7.   καρδιολογικά προβλήματα 8.   χαμηλή ζωτικότητα πνευμόνων 9.   επιληψία 10. νεφρικές παθήσεις Ειδικός εξοπλισμός:  Ο εξοπλισμός χρησιμοποιείται για να μεταβάλλει την ένταση μιας άσκησης ρυθμίζοντας την τροχιά κίνησης, το μήκος του μοχλοβραχίονα, την επιφάνεια αντίστασης, την ταχύτητα κίνησης, την επίδραση της βαρύτητας.  Αυτός αποτελείται από:          1.   ελαστικούς σωλήνες δακτυλιοειδούς σχήματος διαφόρων διαμέτρων και πάχους 2.   ζώνη επίπλευσης - μακριά ζώνη από αφρώδες πλαστικό με ρυθμιζόμενο λουρί 3.   αλτήρες νερού 4.   σανίδα αντίστασης - από αφρώδες υλικό 5.   ράβδος - πλαστικό κοίλο ραβδί 6.   παγαία - για αντίσταση στα χέρια 7.   βάρη καρπού και ποδοκνημικής σε διάφορα μεγέθη 8.   δακτύλιοι ποδοκνημικής για επίπλευση από αφρώδες υλικό 9.   ελαστικοί ιμάντες - χρησιμεύουν για ασκήσεις αντίστασης 10. αναβαθμίδα - μεγάλη και σταθερή επιφάνεια ποικίλλου ύψους που τοποθετείται στον πυθμένα της πισίνας 11. βατραχοπέδιλα πισίνας με κοντά πτερύγια Επίδραση της άνωσης  Μέσα στο νερό ο ασθενής κινείται πιο εύκολα καθώς το βάρος στις αρθρώσεις μειώνεται λόγω της άνωσης. Στην ξηρά το κέντρο βάρους είναι μπροστά από το ιερό οστό, ενώ στο νερό είναι στο επίπεδο των πνευμόνων.  Άρα ανάλογα με το βάθος της πισίνας αλλάζει και ο βαθμός της αποφόρτισης. Σε βαθειά πισίνα ο ασθενής αισθάνεται το 10% του σωματικού του βάρους, όταν το νερό φτάνει στο στήθος αισθάνεται το 25% και όταν φτάνει στην μέση του σώματος αισθάνεται το 50%. Προχωρώντας, δηλαδή, πιο ρηχά αυξάνεται και η δυσκολία του τρεξίματος. Θερμοκρασία πισίνας  Η ιδανικότερη θερμοκρασία νερού είναι 26-30 C Μέρη προγράμματος Κάθε πρόγραμμα υδροθεραπείας περιλαμβάνει: 1. Προθέρμανση - εκτελείται πάντα πρώτη και σκοπό έχει την αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος και την προετοιμασία του για τις απαιτήσεις του προγράμματος που ακολουθεί 2. Διατάσεις - γίνονται παθητικά ή ενεργητικά με σκοπό  να παρατηρείται ελαφρά παραμόρφωση των ιστών χωρίς να προκαλείται βλάβη τους 3. Ασκήσεις μυικής δύναμης και αντοχής - αναλόγως με την φάση αποκατάστασης του τραυματισμού και τον εκάστοτε στόχο του θεραπευτή 4. Χαλάρωση - για απομάκρυνση των υποπροϊόντων του μεταβολισμού που συσσωρεύονται κατά τη διάρκεια της άσκησης ***** Κλείνοντας, η θεραπευτική άσκηση σε πισίνα αποτελεί μια πρωτοποριακή και ευχάριστη προσέγγιση στον τομέα της αποκατάστασης, όπου ο ασθενής κάτω από την σωστή καθοδήγηση του φυσικοθεραπευτή έχει την δυνατότητα της κίνησης από τα πρώτα κιόλας στάδια του τραυματισμού.  ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΤΡΕΞΙΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΝΕΡΟ (AQUA JOGGING) Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στον τομέα της υδροθεραπείας αποτελεί το τρέξιμο (aquajogging). Ο φυσικοθεραπευτής, ελέγχοντας την κατάλληλη θερμοκρασία νερού, τη σωστή στάση του ασθενή μέσα στην πισίνα, τον ειδικό εξοπλισμό και τις τεχνικές τρεξίματος, δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για aquajogging. Οφέλη τρεξίματος σε πισίνα:  1.   βελτίωση αερόβιας ικανότητας - καρδιοαναπνευστική τόνωση 2.   απώλεια βάρους 3.   αίσθημα ευεξίας και μείωση άγχους 4.   βελτίωση μυικής δύναμης – αντοχής 5.   βελτίωση νευρομυικής συναρμογής και συντονισμού αρθρώσεων 6.   προετοιμασία των τραυματισμένων ιστών για τρέξιμο σε πιο ¨στεγνές¨ επιφάνειες. Σωστή στάση Το μηχανικό κινητικό πρότυπο τρεξίματος μέσα στο νερό μοιάζει με αυτό της ξηράς. Το σώμα κλίνει ελαφρώς προς τα εμπρός από την κατακόρυφη θέση (κάμψη ισχίων με τη σπονδυλική στήλη σε ουδέτερη θέση). Σε βαθειά πισίνα δεν υπάρχει επαφή των άκρων με τον πυθμένα - καθώς κινούνται τα άκρα στο κενό, οι μύες του κορμού ενεργοποιούνται για να σταθεροποιήσουν το σώμα βελτιώνοντας έτσι τον συντονισμό και την ιδιοδεκτικότητα. Στην ρηχή πισίνα όπου υπάρχει επαφή με τον πυθμένα επιτυγχάνεται και αύξηση της μυικής δύναμης. Η σωστή στάση απαιτεί:  1. Κεφάλι ευθειασμένο με τον κορμό 2. Στήθος ψηλά 3. Ώμους στην ίδια ευθεία με τα ισχία 4. Σφιχτούς κοιλιακούς και γλουτιαίους                                                                Ειδικός εξοπλισμός τρεξίματος: 1. γιλέκο ή ζώνη επίπλευσης 2. παγαία για αντίσταση ή βαράκια 3. βατραχοπέδιλα ή άλλα παπούτσια ειδικά για νερό Τεχνικές τρεξίματος:  Steady running stride (σταθερό τρέξιμο) Είναι η τεχνική τρεξίματος που μοιάζει περισσότερο με το τρέξιμο στην ξηρά. Το γόνατο έρχεται σε μεγαλύτερη κάμψη ενώ όταν εκτείνεται ο άκρος πόδας έρχεται σε πελματιαία κάμψη Oversized stride (κίνηση πιο ανοιχτού διασκελισμού)  Χρησιμοποιείται για βελτίωση κινητικότητας και δύναμης. Πρώτα ανασηκώνουμε το γόνατο και πηγαίνει μπροστά ενώ ταυτόχρονα το πίσω πόδι ωθείται όσο πιο μακριά γίνεται εκτείνοντας την άρθρωση του γόνατος. Ο άκρος πόδας ακολουθεί την εκάστοτε κάμψη ή έκταση του γόνατος. Walking stride (κίνηση περπατήματος) Άνω και κάτω άκρα βρίσκονται σε πλήρη έκταση. Ο άκρος πόδας στην μπροστινή κίνηση έρχεται σε ραχιαία κάμψη και στην οπίσθια σε πελματιαία κάμψη Skipping (αναπήδηση)  Το γόνατο λυγίζει ως το οριζόντιο επίπεδο καθώς επιμηκύνεται το άλλο πόδι. Ο άκρος πόδας είναι πάντα σε ραχιαία κάμψη 90ο  όταν εκτελείται σε πισίνα μεγάλου βάθους, ενώ ακολουθεί την κίνηση κατά τη φάση προσγείωσης στον πάτο της ρηχής πισίνας. Τα χέρια πηγαίνουν παράλληλα με τον άνω κορμό και οι αγκώνες βρίσκονται σε κάμψη 900.                Asterix stride  Παραπέμπει ιδιαίτερα στην τεχνική του “steady running”. Oι διασκελισμοί είναι πιο κοφτοί,σύντομοι και κυκλικοί. ***** Κλείνοντας, το τρέξιμο μέσα σε νερό (aquajogging) αποτελεί ένα κομμάτι του προγράμματος υδροθεραπείας ιδιαίτερα ωφέλιμο και ευχάριστο, όπου ο φυσικοθεραπευτής έχει τη δυνατότητα να ¨τρέξει¨ με ασφάλεια το πρόγραμμα αποκατάστασης και ο ασθενής να τρέξει  διατηρώντας τους τραυματισμένους ιστούς εν μέρει προστατευμένους. πηγη http://www.athloclinic.gr/ ΚΑΡΑΜΑΝΙΔΟΥ ΧΡΥΣΑ