RSS Feed
Twitter
3:47 μ.μ.
Unknown
Των Χρήστου Νικήτα Πουλή, Γιάννη Παναγιωτόπουλου (δημοσιευμένο στο ebasket.gr)
Αθλητική κάκωση είναι το δυσάρεστο αποτέλεσμα πολυσύνθετων επιδράσεων που προκαλείται στον αθλητή, εξαιτίας ενδογενών ή εξωγενών παραγόντων. Όταν λέμε ενδογενείς παράγοντες αναφερόμαστε στη φυσική κατάσταση, στην προθέρμανση, στην αποθεραπεία, στο σωματότυπο, και στη φαρμακευτική αγωγή του κάθε αθλητή. Αντίστοιχα με τον όρο εξωγενείς παράγοντες, αναφερόμαστε στην κατάσταση του αγωνιστικού χώρου, στην αγωνιστική κατηγορία, στην πρόληψη (taping), στον εξοπλισμό, και στην εφαρμογή κανόνων.
Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να αναφερθούμε, στη σύγχυση που επικρατεί συχνά ανάμεσα στις λέξεις φυσικοθεραπευτή και φυσιοθεραπευτή. Αναφέρονται για τον ίδιο ακριβώς επαγγελματία υγείας, μόνο που ο σωστός όρος είναι ο πρώτος. Ο όρος φυσιοθεραπευτής φαίνεται να προέρχεται από τη ξενική λέξη physiotherapist.
Φυσικοθεραπευτής είναι o επιστήμονας που χρησιμοποιεί τα φυσικά μέσα (φως, νερό, ήχο, θερμότητα, ψύχος, μαγνητικά πεδία κ.α.), την κινησιοθεραπεία, καθώς και τις διάφορες τεχνικές μάλαξης για να αποκαταστήσει μυοσκελετικές, νευρολογικές ή καρδιοαναπνευστικές παθήσεις.
Η αθλητική φυσικοθεραπεία είναι ένας εξειδικευμένος κλάδος της επιστήμης της φυσικοθεραπείας, που ασχολείται με την αξιολόγηση, την πρόληψη, και τη θεραπεία της αθλητικής κάκωσης.Ο αθλητικός φυσικοθεραπευτής αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ιατρικού επιτελείου της ομάδας, και βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία τόσο με τον υπεύθυνο ιατρό, όσο με το γυμναστή της ομάδας για τη βέλτιστη επιστροφή του αθλητή στο παρκέ.
Η ανάγκη του ανθρώπου να αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας εντοπίζεται, μέσα από τη μελέτη αρχαίων κειμένων, σε όλους τους λαούς. Αρχικά στην αρχαία Ελλάδα θεός της ιατρικής ήταν ο Απόλλων (9ος αι. π.Χ.). Ο Ασκληπιός λατρεύτηκε ως θεός αργότερα (7ος αι. π.Χ.) και η θεραπεία τότε γίνονταν από θεραπευτές – ιερείς στα Ασκληπιεία.Εν συνεχεία η ιατρική γνώρισε ιδιαίτερη ακμή με τον Ιπποκράτη (5ος αι. π.Χ.), ο οποίος άφησε ένα μεγάλο συγγραφικό έργο. Αξίζει να αναφέρουμε ότι στο έργο του, γίνεται λεπτομερής ανάλυση της μάλαξης, όπως και σε άλλους μεγάλους θεραπευτές (Ασκληπιάδης, Γαληνός, Κέλσιος, κ.α.).
Αθλητική κάκωση είναι το δυσάρεστο αποτέλεσμα πολυσύνθετων επιδράσεων που προκαλείται στον αθλητή, εξαιτίας ενδογενών ή εξωγενών παραγόντων. Όταν λέμε ενδογενείς παράγοντες αναφερόμαστε στη φυσική κατάσταση, στην προθέρμανση, στην αποθεραπεία, στο σωματότυπο, και στη φαρμακευτική αγωγή του κάθε αθλητή. Αντίστοιχα με τον όρο εξωγενείς παράγοντες, αναφερόμαστε στην κατάσταση του αγωνιστικού χώρου, στην αγωνιστική κατηγορία, στην πρόληψη (taping), στον εξοπλισμό, και στην εφαρμογή κανόνων. Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να αναφερθούμε, στη σύγχυση που επικρατεί συχνά ανάμεσα στις λέξεις φυσικοθεραπευτή και φυσιοθεραπευτή. Αναφέρονται για τον ίδιο ακριβώς επαγγελματία υγείας, μόνο που ο σωστός όρος είναι ο πρώτος. Ο όρος φυσιοθεραπευτής φαίνεται να προέρχεται από τη ξενική λέξη physiotherapist.
Φυσικοθεραπευτής είναι o επιστήμονας που χρησιμοποιεί τα φυσικά μέσα (φως, νερό, ήχο, θερμότητα, ψύχος, μαγνητικά πεδία κ.α.), την κινησιοθεραπεία, καθώς και τις διάφορες τεχνικές μάλαξης για να αποκαταστήσει μυοσκελετικές, νευρολογικές ή καρδιοαναπνευστικές παθήσεις.
Η αθλητική φυσικοθεραπεία είναι ένας εξειδικευμένος κλάδος της επιστήμης της φυσικοθεραπείας, που ασχολείται με την αξιολόγηση, την πρόληψη, και τη θεραπεία της αθλητικής κάκωσης.Ο αθλητικός φυσικοθεραπευτής αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ιατρικού επιτελείου της ομάδας, και βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία τόσο με τον υπεύθυνο ιατρό, όσο με το γυμναστή της ομάδας για τη βέλτιστη επιστροφή του αθλητή στο παρκέ.
Η ανάγκη του ανθρώπου να αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας εντοπίζεται, μέσα από τη μελέτη αρχαίων κειμένων, σε όλους τους λαούς. Αρχικά στην αρχαία Ελλάδα θεός της ιατρικής ήταν ο Απόλλων (9ος αι. π.Χ.). Ο Ασκληπιός λατρεύτηκε ως θεός αργότερα (7ος αι. π.Χ.) και η θεραπεία τότε γίνονταν από θεραπευτές – ιερείς στα Ασκληπιεία.Εν συνεχεία η ιατρική γνώρισε ιδιαίτερη ακμή με τον Ιπποκράτη (5ος αι. π.Χ.), ο οποίος άφησε ένα μεγάλο συγγραφικό έργο. Αξίζει να αναφέρουμε ότι στο έργο του, γίνεται λεπτομερής ανάλυση της μάλαξης, όπως και σε άλλους μεγάλους θεραπευτές (Ασκληπιάδης, Γαληνός, Κέλσιος, κ.α.).
Posted in 
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου